Prototypy Syren

Maniek397 · Wysłany: Pon 17:15, 09 Mar 2009 Temat postu: Prototypy Syren

SYRENA MIKROBUS

W roku 1959 w Biurze Konstrukcyjno-Doświadczalnym FSO rozpoczęto prace nad nową odmiana nadwoziową Syreny - mikrobusem. W roku następnym, wykonano prototyp pojazdu. Ten trzydrzwiowy minivan, mieścił do siedmiu osób, dla których przewidziano trzy rzędy siedzeń. Dwa ostatnie rzędy można było zdemontować, otrzymując dużą i co ważne płaską, przestrzeń ładunkową. Nadwozie o drewnianym szkielecie obitym cienkimi blachami (wyjątek stanowiła pokrywa silnika wykonana z laminatu szklano-epoksydowego), zaprojektowane zostało przez inż. Cezarego Nawrota, przymocowane było do stalowej ramy. Pojazd napędzany był takim samym silnikiem jak seryjna Syrena 101, również układ kierowniczy i przednie zawieszenie pozostały bez zmian. Samochód miał sporą ładowność i niewielką masę własną. Jednak, pomimo sporego zapotrzebowania na tego typu samochód, żaden zakład nie podjął się jego wytwarzania.

* Silnik: dwusuwowy, dwucylindrowy S-15
* Pojemność silnika: 744ccm
* Średnica cylindra x skok tłoka - 76x82 mm
* Moc maksymalna: 27KM (20kW) przy 3800 obr/min
* Maksymalny moment obrotowy: 62,5 Nm przy 2000 obr/min
* Stopień sprężania: 7:1
* Zawieszenie przednie: resor poprzeczny, wahacze, dwa amortyzatory dźwigniowo-tłoczkowe dwustronnego działania
* Zawieszenie tylne: drążek skrętny z wahaczami wleczonymi
* Powierzchnia ładunkowa: 1700 x 1300 mm
* Ładowność: 480 kg
* Masa własna: 900 kg

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

SYRENA SPORT

1 maja 1960 zaprezentowany został prototyp sportowej odmiany Syreny. Dwudrzwiowe, dwumiejscowe, niskie (120 cm) nadwozie, zaprojektowane przez inż. Cezarego Nawrota, wykonane zostało z tworzyw sztucznych. Silnik czterosuwowy typu bokser skonstruował inż. Władysław Skoczyński, bazując na silnikach z samochodu Panhard Dyna oraz z motocykla Junak. Silnik pomyślnie przeszedł wszystkie próby, charakteryzował się doskonałym rozłożeniem monemtu obrotowego i mocy, pracował bardzo równo. Jego pojemność 750 ccm i moc 35 KM (25,76 kW), pozwalały na osiągnięcie prędkości 110 km/h. Rama, układ kierowniczy oraz zawieszenie - pochodziły z seryjnej Syreny.
Prace nad Syreną Sport trwały trzy lata, miał to być polski Triumph Spitfire. Samochód, w Europie zachodniej uważany był za najpiękniejsze auto zza "żelaznej kurtyny". Auto, nie weszło do produkcji seryjnej, nie uruchomiono również jego montażu małoseryjnego czy też "na zamówienie". Szkoda również, że nie wykorzystano w modelu seryjnym czy też innych pojazsdach, prototypowego silnika zaprojektowanego dla Syreny Sport.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

SYRENA KOMBI

W roku 1961 w FSO powstał prototyp samochodu Syrena Kombi, powstały poprzez zmianę tylnej częsci nadwozia samochodu seryjnego. Nadwozie zaprojektowali inżynierowie Stanisław Łukaszewicz i Czesław Piechur. Przekonstruowanie tylnego zawieszenia (podobnie jak w Syrenie Mikrobus) pozwoliło uzyskać płaską i nisko umieszczoną podłogę w części bagażowej auta. Przednie zawieszenie na poprzecznym resorze piórowym, dwusuwowy silnik o pojemności 744 ccm i mocy 27 KM (20 kW) oraz skrzynia begów - pozostały bez zmian.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Prototyp Syreny 104

Prototyp Syreny 104 został zaprezentowany na warszawskiej wystawie Postępu Technicznego w Przemyśle Motoryzacyjnym w roku 1961. W pojeździe zamontowano opracowany początkowo przez inżyniera Ferdynanda Blumke a następnie Jerzego Sławika w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej trzycylindrowy dwusuwowy silnik S-31, o pojemności 842 ccm, który rozwijał moc 40 KM (27 kW) przy 4200 obr/min.
Zmodernizowana Syrena, miała przekonstruowane tylne zawieszenie, zbiornik paliwa przeniesiono z komory silnika do tylnej częsci nadwozia. Zmieniono również kierunek otwierania drzwi (zawiasy ze środkowego, trafiły na przedni słupek). Syrena w tej wersji nie weszła do produkcji, jednak w kolejnych modelach adoptowano zastosowane tu modyfikacje.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

ALFA

Z początkiem lat sześćdziesiątych ruszyły prace projektowo-konstrukcyjne w Biurze Konstrukcyjnym Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie pod kierownictwem dr inż. Edwarda Lotha. Projektowany samochód miał być następcą Syrenki. Auto miało być nowoczesne i niedrogie. Wzorowano się na Renault Dauphine, dlatego zdecydowano się na tylny układ napędowy. Opracowano też serię czterocylindrowych silników S-700, o pojemności skokowej 977 cm3 i całkiem sporej mocy maksymalnej 40-60 KM (29,5-44 kW). W prototypie alfa, silnik S-701 umieszczono wzdłużnie nad tylną osią.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

BETA

W 1962 roku wykonano prototypowe nadwozie bety, było dwubryłowe, czyli była to pierwsza w świecie kombilimuzyna (Renault 16 wcale nie był pierwszy w 1964 roku ;). Silnik S-702 umieszczony był wzdłużnie nad osią przednią i napędzał koła przednie, rozwijał moc 43 KM.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

DELTA

Podobny do Bety, ale nieco większy. Miał być napędzany widlastym silnikiem S-704, którego jednak nie skonstruowano i do prtotypu włożono motor z seryjnej Syreny. Na atrapie chłodnicy tego prototypu umieszczono nic nieoznaczający napis TUC, aby jeżdzący samochód miał jakąś markę.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

SYRENA 110

W 1964 roku na podstawie wcześniejszych prototypów (alfa, beta i delta) powstała Syrena 110 - kombilimuzyna autorstwa inż. Andrzeja Zgliczyńskiego.
Miała ona niezależne zawieszenie i samonośne nadwozie typu hatchback (w tym samym roku ukazał się pierwszy hatchback Renault 16). W Syrenie 110 można było umieścić kilka różnych czterosuwowych jednostek napędowych. Do mankamentów pojazdu należały przesuwane boczne szyby, spartańska deska rozdzielcza, długi drążek skrzyni biegów, mała ilość miejsca na głowę i płytki bagażnik, który miał za to niską krawędź załadunku. Dokumentacja była zamknięta i można było rozpocząc produkcję, jednak wykonano tylko 20 sztuk tych samochodów, które stały się dowodem na tezę, że Polak potrafi. Gdyby Syrena 110 weszła do produkcji mogłaby stać się rarytasem na światową skalę i spokojnie sięgnąć po laury w konkursie na samochód roku. Do produkcji nie doszło gdyż FSO podpisała kontrakt z Fiatem na montaż Fiatów 125p, a poźniej także 126p.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

SYRENA LAMINAT

Pod koniec lat sześćdziesiątych, w związku z toczącymi się rozmowami z Fiatem, zamierzano zakończyć produkcję Syreny do grudnia 1968 roku, a części do samochodu miały być produkowane przez FSO jeszcze przez co najmniej 7 lat. Koszt utrzymania maszyn do produkcji nadwozia był dość duży, a kompletnych nadwozi jako część zamienną, wytwarzało się niewiele. Inż. Stanisław Łukasiewicz, ówczesny szef biura konstrukcyjnego nadwozi, wpadł na niezły pomysł - nadwozie jako część zamienną można by wykonać z tworzywa sztucznego. Chodziło o to, aby nie utrzymywać kosztownego parku tłoczników, które wykorzystywane byłyby sporadycznie. Zbudowano prototypy i pomysł upadł, ale nie dlatego że Syrena Laminat była zła, tylko dlatego że nie zdecydowano się na zakończenie produkcji Syreny, ale na przniesienie jej do Bielska Białej.
Wracając do wersji "Laminat" , nadwozie wykonane było z żywic epoksydowych zbrojonych włóknem szklanym (tak jak kadłuby łodzi), było trwałe i wytrzymałe, pasowało do wszystkich modeli (100, 101, 102, 103, 104). W produkcję nadwozia, trwającą kilkadziesiąt godzin zaangażowana była grupa modelarzy-laminarzy, którzy ręcznie wyklejali nadwozie a później, gotową skorupę nadwozia, łączyli za pomocą śrub i butaprenu z kompletnym podwoziem seryjnej Syreny. Lakierowanie - pozostawiono na koniec tego procesu. Nowe auto zostało nazwane Syreną Laminat. Nadwozie miało inny kształt niż seryjna Syrena - było nowocześniejsze, rama, silnik, wyposażenie pozostawały bez zmian. Syrena z plastiku miała zmieniony kształt maski, pokrywy bagażnika, przednich i tylnych błotników, kształt deski rozdzielczej. Zawiasy drzwi, podobnie jak w późniejszej Syrenie 105, zamontowano na przednim słupku. Dzięki nowemu nadwoziu, Syrena zyskała na osiągach, gdyż "schudła" o 65 kg, a dodatkowo jej sylwetka była bardziej aerodynamiczna.
Oficjalnie miały powstać 4, nieco różniące się auta (nadwozia) . Każdy z wyprodukowanych prototypów był inny. Pracami przy nadwoziu numer 1 kierował inż. Władysław Kolasa, przy nadwoziu nr 2 inż. Stanisław Łukaszewicz, nad kolejnymi dwoma laminatami pracowali inż. Janusz Sobiński oraz inż. Karol Pionner. Powstało też kilka "samoróbek" niektóre miały elementy z Fiata 125p, który wówczas wchodził do produkcji, inne z Czechosłowackiej Skody 100, NRDowskiego Wartburga 353. W latach siedemdziesiątych grupa modelarzy odkupiła od fabryki urządzenia do robienia "sztucznych nadwozi".

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Syrena R1, R2, R3

W roku 1971 określono założenia, jakie powinien spełniać "samochód dla rolników". Powinien umożliwiać przewóz ludzi i ładunków po drogach o nie najlepszej jakości. Parametry techniczne, to ładowność minimum 400 kg, moc silnika około 35KM, prędkość maksymalna 80km/h, okres eksploatacji 8-10 lat. Niezależnie, rozpoczęto prace zarówno nad zmodernizowanymi wersjami Syreny jak i całkiem nowymi pojazdami. Powstało kilka prototypów rolniczych Syren. Pomysł wykonania na bazie Syreny "auta dla wsi", spełniającego przedstawione wymogi transportowo-komunikacyjne miał swe wady i zalety. Do zalet takiego rozwiązania należały niewątpliwie cena (połowa ceny Tarpana), łatwość i szybkość realizacji projektu. Główna wadą tego rozwiązania, była niewielka ładowność samochodu (dwukrotnie mniejsza niż Warszawy pick-up). Pojazd nie nadawał się na przykład do zwożenia siana czy zboża z łąk i pól, o dowozie obornika nie wspominając. Syrena osobowo-towarowa, była dobrym uzupełnieniem dla traktora z przyczepą.
Syrena R1 była tylko nieznacznie zmodyfikowana względem osobowej wersji. Modyfikacji uległa tylna część nadwozia, wyposażona w składany brezentowy dach i wymontowywane tylne siedzenia. Niestety podłoga w części ładunkowej, nie była płaska, gdyż krył się pod nią zbiornik paliwa, koło zapasowe i schowek na zestaw narzędzi dostępny zarówno od wewnątrz jak i z zewnątrz. Pojzd miał też niewielką ładowność, bo wynosząca tylko 380kg, przestrzeń ładunkowa, posiadała następujące maksymalne wymiary: 1500 x 900 x 700mm.
Syrena R2 była modyfikacją wersji R1. Nie wykonano nawet egzemplarza prototypowego, powstała jedynie dokumentacja, uwzględniająca dwie wersje nadwoziowe - z blaszanym, bądź brezentowym składanym dachem.
Syrena R3 , była bezpośrednią poprzedniczką seryjnej R20. Wykonana była n bazie modelu 104, w taki sposób, aby wykorzystać jak najwięcej z seryjnego modelu. Cały przód, podobnie jak cała rama i podłoga, pochodziły z osobowej wersji. Tylną część, stanowiła blaszana skrzynia ładunkowa. Dwuosobowa kabina i skrzynia ładunkowa, posiadały brezentowy dach. Drzwi kierowcy i pasażera, były dwuczęściowe. W finalnej wersji zamierzano odstąpić od tego rozwiązania, montując drzwi z modelu 105 i blaszany dach kabiny. Ładowność samochodu wynosiła 500 kg, a ograniczona brezentową opończą przestrzeń ładunkowa, miała wymiary 1430x1420x890mm. Na bazie tego modelu powstała seryjna Syrena R20, której produkcję seryjną rozpoczęto w 1972 r. w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej.
W 1974 powstała zmodyfikowana wersja modelu R20 - R20M. Zwiększono o 140 mm długość przestrzeni ładunkowej, a szerokość o 90 mm. Wznios powierzchni ładowania obniżono o 200 mm, do tego podwyższona o 50 kg została ładowność samochodu. Na bazie tej wersji, planowano budowę małych samochodów gaśniczych dla zakładowych straży pożarnych. Model R20M nie został jednak wdrożony do produkcji.

R1
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
R2
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
R3
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Syrena Hatchback

W latach 1970-1971 wykonano prototyp Syreny hatchback (kombi), oznaczony "607" . Inżynierowie Stanisław Łukaszewicz, Zbigniew Wattson i Zygmunt Grochowski opracowali nadwozie, w którym zwiększono rozstaw osi (do 2500 mm), zmieniono tylne zawieszenie, zawieszając oś na resorach pochodzących z Fiata 125p, wzmocniono dach, aby zamontować trzecie tylne drzwi. Obniżono również dolną krawędź okien. Prototyp, pomimo tego że był całkiem udany, nie został wprowadzony do produkcji, gdyż jej uruchomienie wiązałoby się ze zbyt dużymi kosztami.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Syrena 105F

W latach 1975-1976 przeprowadzono ostatnia próbę modernizacji, dość już wtedy przestarzałej Syreny. Zastosowanie części, z produkowanych wówczas Polskich Fiatów, miało obniżyć koszty produkcji oraz choć trochę uatrakcyjnić samochód. Zaimplementowano kierownicę z Zastawy 1100p, stacyjkę z blokadą z Fiata 125p oraz bezpieczną, łamaną kolumnę kierownicy wraz z zespołem przełączników, przełączniki na tablicy rozdzielczej, fotele przednie, tapicerkę, pompkę spryskiwacza, korek wlewu paliwa, oświetlanie tablicy rejestracyjnej z Fiata 126p. Ta wersja Syreny, nie weszła jednak do produkcji.

Fiat 126p · Wysłany: Sob 19:49, 21 Mar 2009 Temat postu:

Syrena 110
[link widoczny dla zalogowanych]

Virlando_2

Syrena Sport bardzo mnie się podoba. Moim zdaniem jeden z najlepszych polskich prototypów Very Happy

GLD

Dla mnie to Syrena sport mogłaby być konkurencją dla Ogara

vezok

[link widoczny dla zalogowanych]

Trampek 601

Syrena Sport w 3D z YT:

http://www.youtube.com/watch?v=QHblvtrC_dA&feature=related

jacjan66

SYRENA LAMINAT

[link widoczny dla zalogowanych]

jacjan66

SYRENA KOMBI

[link widoczny dla zalogowanych]

Shimizu

A to widzieliście:
[link widoczny dla zalogowanych]

To już chyba któraś z kolei grupa zapaleńców która zabrała się za replikę Very Happy

Ciekawe czy to w końcu się uda Very Happy

GrzegorzStar

Bardzo Fajnie Już się nie mogę doczekać kiedy ją skończą...

Paweł M-11

Polonez SLE · Wysłany: Nie 13:49, 28 Mar 2010 Temat postu:

szkoda że nie wprowadzili do produkcji seryjnej syreny 110 ładna jest

Trampek 601 · Wysłany: Nie 14:31, 28 Mar 2010 Temat postu:

Tak,bardzo szkoda że jej nie wprowadzili do produkcji Sad

I aż dziw bierze że jeden z niewielu egzemplarzy Syreny 110 służył przez kilka lat jako....śmietnik Exclamation

Później właściciel oddał go na złom Evil or Very Mad

Zdjęcie ze strony [link widoczny dla zalogowanych]

Właściciel strony posiada jedną Syrenę 110,a także Syrenę Laminat,oczywiście w stanie idealnym Very Happy

Grzesław

Dziwne, że do tej pory nie pojawił się w tym temacie ten link
[link widoczny dla zalogowanych]

przemek77

Syrena 110
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]